Komin z ceramiki, w którym została źle wykonana spoina, zazwyczaj cechuje się zakłóceniami, do których dochodzi w ciągu kominowym. Możemy wtedy zauważyć, że zimne powietrze wdmuchiwane jest do komina, zamiast z niego uciekać. Bardziej niebezpieczną sytuacją jest jednak ta, gdy w kominie nieszczelny jest przewód spalinowy lub dymowy. Z komina wydostaje się sadza, a co gorsza – iskry. Nieszczelny komin może stać się przyczyną pożaru. Jeśli z wydostaje się z niego czad, mieszkańcom domu grozi zatrucie. Czad jest bezzapachowy, człowiek nie jest w stanie go wyczuć. Objawy nieszczelnego komina można też często zaobserwować, rozglądając się po domu. Jeśli na ścianach i suficie pojawiają się nieestetyczne plamy, tynk pęka bez wyraźnego powodu, lub w pomieszczeniu czuć nieprzyjemną woń, należy czym prędzej wezwać doświadczonego kominiarza.
Jeśli okaże się, że nasz komin jest nieszczelny, konieczne będzie jego uszczelnienie. Uszczelnianie komina można wykonać na kilka sposobów. Najbardziej popularny z nich polega na umieszczeniu w kominie specjalnego wkładu, który będzie odprowadzał spaliny. Drugą znaną metodą jest szlamowanie komina, czyli wypełnienie ubytków w nim żaroodporną masą. Uszczelnienia musi wykonać doświadczona ekipa, warto posłuchać jej porady, jaki typ uszczelnienia będzie najlepszy dla naszego domu. Zaniedbanie naprawy komina może prowadzić do poważnych konsekwencji. Regularne przeglądy kominiarskie narzucone są przez przepisy prawa, jednak istotniejszy w tym wypadku jest zdrowy rozsądek, którym powinni wykazywać się właściciele domów jednorodzinnych.
]]>Jeśli w domu dojdzie pożaru lub innej szkody odkominowej, ubezpieczyciel zażąda od poszkodowanego potwierdzenia, że komin był we właściwym stanie technicznym. Zgodnie z treściami polis ubezpieczycieli, to właściciel domu jest odpowiedzialny za to, aby do szkodom w domu zapobiegać, czy m.in. pamiętać o przeglądach kominiarskich. W razie wypadku, powinien on przedstawić ubezpieczycielowi rachunek lub protokół potwierdzający ostatnie badanie komina. Bez tego dokumentu ubezpieczyciel może odmówić wypłacenia odszkodowania. Oczywiście, jeśli do pożaru dojdzie z innej przyczyny, brak aktualnego przeglądu nie może być powodem odmowy wypłaty. Firmy ubezpieczeniowe są zobowiązane do uzasadnienia w odmowie, jaki wpływ mógł mieć zaniedbany komin na zdarzenie. Każdy przypadek zawsze jest rozpatrywany indywidualnie.
Przede wszystkim należy pamiętać, że unikanie wizyty kominiarza może skutkować nie tylko pożarem, ale też zaczadzeniem domowników. Dlatego przegląd powinien być zlecany nie tylko raz do roku, ale zawsze wtedy, gdy zauważamy niepokojące objawy podczas użytkowania komina. Nawet bardzo stare kominy można poddać renowacji. Renowacja kominów polega zazwyczaj na ich uszczelnieniu poprzez montaż specjalnego wkładu ceramicznego lub przy użyciu silikatowej masy. Fachowcy indywidualnie dobierają metodę uszczelnienia, a ich wizyta może uratować domownikom nie tylko majątek i zdrowie, lecz przede wszystkim – życie.
]]>Montaż wkładu kominowego rozpoczyna się od oceny drożności kanału ceglanego, a w razie potrzeby – jego dokładnego oczyszczenia. Fachowcy sprawdzają też, jak kanał przebiega wewnątrz komina. Ustalają między innymi, czy nie ma nim zwężeń lub załamań. Po oględzinach dobierają odpowiedni wkład dla danego komina. Biorą przy tym pod uwagę materiał, z jakiego jest on wykonany, możliwość dopasowania go do załamań w kominie, oraz kształt przekroju (okrągły lub owalny). Gdy zostanie wybrany, zaczyna się właściwy montaż wkładu kominowego. Najczęściej wykonuje się go od strony dachu. Specjaliści opuszczają kolejne elementy wkładu, używając napiętej liny. Kluczowe jest umieszczanie ich tzw. mufą do góry, aby zapobiec wyciekaniu na zewnątrz powstających w przyszłości skroplin. Wkład, jak łatwo można się domyślić, musi być podłączony do pieca. W tym miejscu instaluje się tzw. trójnik. Przy okazji montażu wkładu specjaliści wykują też na niego otwór w ścianie, jeśli nie zostało zrobione to wcześniej. W dolnej części wkładu znajduje się wyczystka, którą raz na jakiś czas należy opróżnić, oraz zbieracz skroplin, który zapobiega dostaniu się skroplin do pieca. Ostatnim etapem montażu wkładu kominowego jest założenie na jego szczycie daszka kominowego lub tzw. strażaka. Ich zadaniem jest z kolei ochrona wkładu przez zjawiskami pogodowymi, głównie przed deszczem i silnymi podmuchami wiatru.
Tylko szczelny komin gwarantuje bezpieczeństwo użytkowania pieca mieszkańcom domu. Dlatego nie warto szukać złudnych oszczędności, tylko zlecić montaż wkładu kominowego doświadczonym specjalistom.
]]>Kominowe wkłady kwasoodporne są stworzone z myślą o kominach, które mają kontakt z działaniem kwasów powstających przy wytwarzaniu się spalin niskotemperaturowych i mokrych. Stosuje się je w systemach kominowych zasilanych piecami gazowymi lub olejowymi. O mokrej pracy komina można mówić wtedy, gdy występuje w nim zjawisko kondensacji pary wodnej zawartej w spalinach. Następuje to, kiedy temperatura w kominie spada poniżej 40-60°C. Praca w trybie mokrym jest charakterystyczna dla komina z niskotemperaturowym kotłem, w którym temperatura spalin waha się w przedziale 80-160°C. Najczęściej dzieje się tak przy opalaniu paliwem ciekłym, jednak wyjątkiem od reguły jest ekogroszek, który także spala się w niskiej temperaturze.
Należy pamiętać, że aby zachować gwarancję producenta, należy bezwzględnie stosować się do jego zaleceń. Nieprawidłowe użytkowanie wkładu kominowego znacząco skraca jego żywotność, a poza tym powoduje utratę gwarancji.
Zrobione z kwasoodpornej stali nowoczesne wkłady kominowe są przede wszystkim niezwykle szczelne. Zabezpieczają przewody kominowe przed niszczącym oddziaływaniem mokrych spalin, których temperatura nie przekracza 160°C wytwarzanych przez różnego rodzaju kotły gazowe i olejowe.
Taki rodzaj wkładu kominowego odznacza się także dużym stopniem nierdzewności i odporności na czynniki chemiczne.
Powierzchnia wewnętrzna takiego komina jest bardzo gładka, co powoduje zminimalizowanie oporów przepływu spalin i wpływa na uzyskanie optymalnej prędkości spalin. Parametr ten bezpośrednio wpływa na sprawniejszą i zarazem wydajniejszą pracę całego systemu kominowego.
Są proste w montażu. Składają się z modułów, które łatwo łączy się ze sobą. Ponieważ temperatura w kominie jest stosunkowo niska, można uszczelniać poszczególne części wkładu kominowego przy użyciu uszczelek silikonowych.
]]>
W tym artykule opiszemy najważniejsze funkcje wkładów kominowych, wskażemy ich podstawowe rodzaje oraz podpowiemy, na co zwracać uwagę podczas wyboru odpowiedniego produktu do własnej instalacji.
Każdy wkład kominowy musi spełniać kilka podstawowych funkcji, które determinują jego przydatność oraz bezpieczeństwo użytkowania. Kluczowe znaczenie ma szczelność wkładu. Nieszczelny wkład, który zapewnia ujście spalinom generowanym podczas pracy komina, nie tylko nie nadaje się do użytkowania, ale wręcz stanowi poważne zagrożenie. Wkład kominowy musi być również odporny na zamakanie, a skropliny powinny być sprawnie odprowadzane na zewnątrz.
Kluczową cechą jest również odporność na wpływ wysokich temperatur, a przede wszystkim na ogień. Nie może dochodzić w nim do odkształceń termicznych i mechanicznych w czasie pracy komina. Dodatkowo powinien umożliwiać dobór i regulację układu kominowego i wygodne czyszczenie oraz dokonywanie przeglądów.
Poszczególne wkłady kominowe dostępne na rynku mogą różnić się dodatkowymi parametrami i udogodnieniami, jednak powyżej opisane funkcje są kluczowe dla ich prawidłowego użytkowania.
Od wkładu kominowego w dużej mierze zależy właściwe funkcjonowanie komina, dlatego dobór rodzaju o określonych właściwościach ma w tym przypadku kluczowe znaczenie. Wyróżniamy dwie podstawowe grupy wkładów: kwasoodorne i żaroodporne.
]]>
Frezowanie kominów polega na rozwiercaniu przewodów kominowych w celu poprawy ich drożności, wykorzystując specjalistyczny sprzęt i wiertła o odpowiedniej średnicy. Umożliwia dostosowanie przewodów kominowych o wąskim przekroju do urządzeń grzewczych, wymagających większego prześwitu. Jest to działanie bezinwazyjne, ponieważ odbywa się bez rozbierania przewodu kominowego. Pole powierzchni czynnej przekroju poprzecznego można powiększyć o 1/3 szerokości cegły, nie naruszając przy tym statyki komina. Jest to operacja często wykonywana w starym budownictwie. Dawniej wykonywano otwory o przekroju 140×140 mm, które są zbyt małe dla obecnie montowanych pieców gazowych i olejowych. Frezowanie daje możliwość powiększenia ich średnicy do 22 cm.
Zgodnie z prawem budowlanym, usługę frezowania może wykonać tylko osoba, posiadająca uprawnienia mistrza kominiarskiego. Frezowanie kominów jest możliwe tylko, gdy kanał dymowy wykonany został z cegły oraz wybudowany bez dużych skosów i załamań. Kominiarz, wykonujący usługę frezowania, musi mieć również dostęp do wylotu komina. Frezowania nie trzeba wykonywać na całej długości komina, co pozwala znacznie zmniejszyć koszty renowacji. Po wykonaniu frezowania, w kanale dymowym obowiązkowo montuje się wkład kominowy. Proces frezowania trwa od kilkudziesięciu minut do trzech dni.
Frezowanie kominów należy przeprowadzić w celach renowacyjnych, jeżeli czyszczenie kominiarskie nie przyniosło spodziewanych efektów lub wystąpiły zaniedbania w procesie konserwacji przewodu kominowego. Kominiarz powinien przeprowadzić frezowanie również wówczas, gdy doszło do rozszczelnienia komina. Może o tym świadczyć wyczuwalny zapach dymu lub swąd, wykwity na ścianie, dostawanie się dymu do pomieszczeń, zbieranie się osadów smolnych przy wylocie komina albo pojawianie na kominie brązowych plam. Operacja będzie niezbędna również przy nadmiernym odkładaniu się sadzy wewnątrz komina. Frezowanie kominów wykonujemy także wtedy, gdy przekrój komina jest niedostosowany do instalacji grzewczych. Zbyt mały przekrój będzie powodował osmolenia wnętrza pieca i niebezpieczne zadymienie kotłowni, co może być groźne nie tylko dla zdrowia użytkowników, ale również dla samej konstrukcji komina i urządzeń grzewczych.
]]>
Uszczelnianie kominów pozwala zapewnić bezpieczeństwo mieszkańcom budynku. Nieszczelny przewód kominowy może doprowadzić do wystąpienia nieprawidłowego ciągu kominowego. Brak szczelności powoduje osłabienie tego ciągu poprzez zaciąganie fałszywego powietrza. Podciśnienie w przewodzie kominowym zostaje zaburzone, co uniemożliwia prawidłowy transport spalin. Takie zjawisko może doprowadzić do niepełnego spalania paliwa, nieprawidłowości w funkcjonowaniu urządzeń grzewczych i zaburzenia ich użytkowania, a przede wszystkim – do cofania się dymu i spalin.
Jest to szczególnie niebezpiecznie, ponieważ szkodliwe związki chemiczne i toksyczne gazy mogą przedostawać się do pomieszczeń mieszkalnych. Często jest to powodem zatrucia organizmu. Objawy zatrucia czadem, czyli tlenkiem węgla, to silne bóle i zawroty głowy, wymioty, konwulsje, utrata przytomności, a nawet śmierć. Z tego względu uszczelnianie kominów powinno być przedmiotem troski każdego właściciela budynku mieszkalnego. Pamiętajmy, że czad jest bezbarwny i bezzapachowy. Ponad to, wydostające się z nieszczelnego komina iskry mogą być przyczyną pożaru.
Uszczelnianie kominów należy wykonać zawsze wtedy, gdy dojdzie do uszkodzenia przewodu kominowego lub dymowego. Przewód może rozszczelnić się na skutek zaniedbania regularnego czyszczenia. Nieusuwana sadza może ulec zapaleniu i doprowadzić do pożaru w przewodzie, co negatywnie wpłynie na jego parametry szczelności. Komin należy uszczelnić również wówczas, gdy jego spoiny zostały wykonane niestarannie. Objawami nieszczelnego komina mogą być wydostające się z niego nieprzyjemne zapachy, zaburzenia wydajności urządzeń grzewczych, pękający tynk czy powstające na ścianach plamy.
Uszczelnianie kanałów wentylacyjnych i dymowych wykonuje się najczęściej poprzez szlamowanie komina. Szlamowanie każdorazowo poprzedzone jest skrupulatnym czyszczeniem i polega na wykorzystaniu silikatowej masy uszczelniającej SKD. Może mu towarzyszyć frezowanie. Uszczelnianie kominów można także przeprowadzić montując specjalny wkład kwasoodporny. Nie są to czynności problematyczne i długotrwałe, dlatego nie należy ich zaniedbywać. Pamiętajmy, że obowiązek przeprowadzania regularnych kontroli przewodów kominowych jest regulowany prawnie.
]]>
Przy wyborze wkładu kominowego najbardziej istotna jest wielkość komina oraz jego przekrój. W sytuacji, gdy wielkość naszego komina jest zbyt mała – można go powiększyć za pomocą techniki frezowania. Ze względu na przekrój, wkłady kominowe dzielą się na: okrągłe, owalne i prostokątne. Warto mieć na uwadze, że ich zastosowanie – wbrew pozorom – nie jest zgodne z nazwą. Wkłady okrągłe bowiem przeznaczone są do kominów o przekroju prostokątnym, a wkłady owalne stosujemy w przekrojach kwadratowych. Z kolei wkłady prostokątne wykorzystuje się wszędzie tam, gdzie przekrój kanału dymowego jest niewielki i żaden inny wkład nie pasuje.
Wybór wkładu kominowego ze względu na rodzaj użytej do jego produkcji stali jest uwarunkowany rodzajem paliwa. Wkłady kominowe produkowane są z trzech rodzajów stali: żaroodpornej, kwasoodpornej oraz łączącej oba wymienione typy. Wkłady żaroodporne rekomendowane są do instalacji grzewczych, zasilanych materiałami drewnopochodnymi – drewnem lub pelletem. Wkłady kwasoodporne stosuje się natomiast w instalacjach gazowych oraz kotłach olejowych. Z nierdzewnej stali kwasoodpornej produkowane są również elastyczne wkłady kominowe. Z kolei wkłady ze stali kwasoodpornej i żaroodpornej wykorzystuje się w przypadku kotłów węglowych oraz zasilanych materiałami węglopochodnymi i ekogroszkiem. Wkłady te są najbardziej wytrzymałe i całkowicie odporne na działanie kwasów i gwałtowne zmiany temperaturowe. Wkłady mogą być również jednościenne oraz dwuścienne z powłoką izolacyjną. Pamiętajmy, że odpowiednio dobrany wkład kominowy gwarantuje szczelność przewodu kominowego.
]]>
Pierwszymi etapami w procesie renowacji komina jest czyszczenie przewodu kominowego oraz dokładnie sprawdzenie jego szczelności. Czyszczenie polega na usunięciu zanieczyszczeń, które gromadzą się we wlocie kominowym – zwłaszcza popiołów i sadzy. Doświadczony kominiarz nie tylko precyzyjnie wyczyści wlot kominowy, ale również sprawdzi szczelność jego ścianek i stan techniczny elementów wewnętrznych. Sprawdzenie szczelności przewodu kominowego można wykonać samodzielnie, jednak rekomenduje się skorzystanie z usług kominiarskich w celu zapewnienia najwyższej jakości i poziomu bezpieczeństwa. Kontrola szczelności polega na rozpaleniu pieca i chwilowym zakryciu wlotu komina. W tym czasie sprawdzamy, czy z kanałów wentylacyjnych nie wydostaje się dym – jeżeli nic nas nie zaalarmuje, to znaczy, że przewód kominowy jest szczelny.
Przed przystąpieniem do naprawy potencjalnych usterek, należy je precyzyjnie określić. W przypadku starych kominów murowanych, naprawa uszkodzeń zazwyczaj będzie się wiązać z zamontowaniem wkładu kominowego, dostosowanego do wykorzystywanego materiału opałowego. W sytuacji, w której przekrój komina jest zbyt mały (co często zdarza się w starszych kominach), należy go powiększyć i wyrównać. Pamiętajmy, że zgodnie z prawem czynność tą mogą wykonywać tylko i wyłącznie wykwalifikowani w tym celu specjaliści. Skomplikowanych napraw kominów nie wolno przeprowadzać samodzielnie. Bardzo istotna jest renowacja zewnętrznych elementów kominowych, czyli tych, które widoczne są ponad dachem. Części te są szczególnie narażone na niesprzyjające warunki pogodowe, dlatego częściej wymagają podejmowania czynności naprawczych. Jeżeli ta część komina jest otynkowana, sprawdźmy, czy tynk nie uległ ukruszeniu. W przypadku odpadania tynku, należy pozbyć się starej powłoki i nałożyć nową, przy użyciu specjalnych preparatów gruntujących oraz mrozoodpornych. Zamiast tynku, zewnętrzne elementy komina można zabezpieczyć płytkami ceramicznymi, dużo bardziej niż tynk odpornymi na warunki atmosferyczne. Do ochrony wystających części komina stosuje się specjalne daszki, nakładki oraz czapy. Renowacja kominów obejmuje również poprawki blacharskie części zewnętrznych. Ostatnią fazą renowacji komina jest próba końcowa, a więc finalne sprawdzenie jakości wykonanych napraw. Kilkukrotnie rozpalamy piec i ponownie sprawdzamy szczelność komina, a także stan płytek lub nowej warstwy tynku. Może zdarzyć się również tak, że górna część komina jest w tak złym stanie technicznym, że należy zainwestować w całkowicie nową konstrukcję. Zaleca się użycie w tym celu cegieł klinkierowych.
]]>
Ceramika izostatyczna jest wytrzymała na uszkodzenia mechaniczne, ma dużą gęstość właściwą i charakteryzuje się małym rozrostem faz krystalicznych. Posiada również niewielką pojemność cieplną, jest lekka i łatwa w montażu, a dodatkowo nie poddaje się działaniu kondensatu. Doskonale nadaje się nie tylko do tworzenia nowych systemów kominowych, ale również do renowacji już istniejących. Ceramika izostatyczna jest zdecydowanie mniej podatna na pęknięcia, co ma istotne przełożenie na poziom zapewnianego bezpieczeństwa. Jest odporna na wahania temperatur, ma niską nasiąkliwość i tym samym mniejszą porowatość niż tradycyjne wyroby. Jej nasiąkliwość może być nawet mniejsza niż 1%.
Do produkcyjnych faz ceramiki izostatycznej zaliczamy przygotowywanie surowca, formowanie kształtek i wypalanie. Bardzo istotny jest również proces suszenia, który w przypadku ceramiki izostatycznej następuje przed formowaniem kształtek. Dzięki temu w materiale nie powstają mikropęknięcia, jak to ma miejsce w przypadku tradycyjnej ceramiki. Nadaje to ceramice izostatycznej dużej wytrzymałości i szczelności. Właśnie z tego powodu można ją z powodzeniem wykorzystywać w systemach kominowych. Ceramika ta – zgodnie z nazwą – poddawana jest prasowaniu izostatycznemu. W przeciwieństwie do jednoosiowego prasowania tradycyjnego – w prasowaniu izostatycznym produkt jest ściskany równomiernie ze wszystkich stron. Jest to powodem, dzięki któremu można zniwelować tarcia mechaniczne i nadać ceramice izostatycznej jednolitą strukturę. Ściskanie odbywa się przy udziale bardzo wysokiego ciśnienia.
]]>